Zandvoort: 8 & 9 September 2007

Hallo, mag ik mij even voorstellen…

Ik ben een blauwe Alpine A310 groep 5 met heel veel stickers op mijn lak. Ik mag dit weekend mijn 4de race gaan rijden bij de Youngtimers.
Mijn baasje Max Hak heeft mij voor dit seizoen uitgeleend aan Erwin van Dijk die mij gaat besturen.

Ik heb donderdagavond nog een lekkere douche gehad, zodat ik glimmend op het circuit kan verschijnen. Vrijdagochtend ben ik op de trailer gereden en ben ik netjes vastgebonden, zodat ik er niet van af kan glijden. Vrijdagavond kwam ik de paddock van circuit zandvoort oprijden en daar stond mijn onderkomen van en voor het weekend al klaar. Om 22.00 uur werd mijn zwarte rubber onder mij vandaan gehaald, doen ze elke keer voor een race. Mijn remblokken worden dan opgeschuurd en alles wordt even nagelopen of het nog goed vast zit allemaal.

Het is al donker, maar er hangt genoeg verlichting boven mij, zodat Ben, Dinand en Erwin wel goed kunnen zien wat er nog aan mij moet gebeuren. Toen het licht uit ging dacht ik dat ik lekker kon gaan slapen, maar ik vond het wel een beetje raar, want volgens mij zijn de mannen nog helemaal niet met mij klaar. Even later gaat het licht weer aan en weer uit. Dat gebeurde zo vaak dat Erwin zijn
omvormen in de bus heeft aangezet om toch met licht aan mij te kunnen blijven werken. Wat bleek nou: de aggregaat van Zandvoort gaf storing aan, maar dat werd later weer verholpen.
Mijn speelkameraadje de zwart/geel/rode Alpine A310 groep 4 van Mike Mann is wel aanwezig, maar gaat helaas niet met mij stoeien op het circuit. Hij is een beetje ziek hebben ze mij verteld. Als hij hard rijdt wordt hij erg koortsig en loopt het zweet hem over de rug. Hij mag dit weekend pronken in de pitbox van Randall., de coureur van die gouden Alpine A310 groep 3.

Ondertussen zijn de 3 mannen gestopt met sleutelen en gaan lekker zitten. Waar blijft mijn zwarte rubber? Ik hang nu in de lucht op 4 van die blauwe paaltjes. Ze zijn zeker bang dat ik ga feesten vanavond. Zij wel en ik niet. Nou dan ga ik maar lekker slapen, dan kan ik zaterdag fris aan mijn vrije training beginnen. Welterusten 8.00 uur word ik gewekt uit mijn slaap. Mijn coureur heeft om 8.15 uur een brieving. Best wel vroeg. Om 9.00 uur, nadat iedereen heeft gegeten krijg ik weer zwart rubber onder mij gemonteerd. Ze hebben alle tijd voor mij, niks geen gehaast.

Mijn buurman de gele Kadet van Dieter Sasse wordt al warm gedraaid. Hij maakt heel veel lawaai, slecht voor mijn concentratie.
Nou, ik ben er klaar voor. Ik ga samen met Erwin hard aan het werk. We zijn erg benieuwd hoe het gaat. Ik heb namelijk een breder kontje gekregen, 3 cm aan elke kant.

Erwin is na de race niet zo tevreden over mij. Mijn kontje kwispelt en we kunnen pas laat op het gas na de bocht. Mijn bandenspanning gaat voor de kwalificatie wat omlaag. Hopelijk schut mijn kontje dan wat minder.

13.35 uur is de kwalificatie, nog drie kwartier wachten. Het wordt buiten donker, het dreigt te gaan regenen. Erwin wil me toch even dat zwarte rubber met profiel aan laten passen. Het zit wel anders dan dat gladde rubber wat ik gewend ben. Mijn regenbanden, zoals ze die noemen passen net……….niet.

Gelukkig het is droog als we de baan oprijden. De gehele kwalificatie is het droog gebleven Erwin is wel tevreden nu. Mijn concurrent die gouden Alpine is eerste gekwalificeerd met een tijd van 2:03.296 en ik heb 2:04.212 gereden en sta tweede. Twee Alpines op de eerste start rij, ik ben trots op mijzelf en natuurlijk op mijn bestuurder. Hebben we toch maar weer voor elkaar gekregen.

Mijn zwarte rubber is door Ben (1 van mijn vrijwillige monteurs) ontdaan van alle viezigheid, Dinand en Erik voorzien mij van sap en mijn remblokjes worden weer opgeschuurd. Tot mijn schrik hoor ik de mannen praten over mijn zwarte rubber, dat dat er niet zo goed uitziet. Er wordt gebeld naar een soort van banden dokter, daar gaan ze mijn rubber omleggen van de ene kant naar de andere kant. Zo kunnen we morgen veilig op pad.

Arjanne (1 van de dames van de catering) kookt voor het hele team macaroni, best wel heel erg lief. Ik mag alleen maar genieten van de lekkere geur, ben op sapdieet…Eet smakelijk!

Vanavond ga ik vroeg slapen kom ik uitgeslapen aan de start. Erwin en zijn kornuiten denken er anders over. Om 01.00 uur laten ze me pas met rust. Het is nu 05.00 uur, het waait erg hard en de tentstokken vliegen me om de oren. Erwin en Mirjam (de andere dame van de catering) zetten de stokken weer op zijn plek en maken alles goed vast zodat we allemaal rustig kunnen verder slapen.

Om 10.20 uur mag ik van start voor mijn eerste race van de dag. Ik mag er twee rondjes over doen om mijn rubber warm te krijgen. Dan rijd ik langzaam naar mijn plek, dan gaat er een hele harde toeter. Mijn toeren worden opgezwaaid naar 5000 en dan……..Ja, ik ga als eerste door de Tarzan-bocht. Zij aan zij met mijn gouden concurrent komen we de derde bocht uit. Er staan een heleboel mensen langs de kanten te juichen. Erwin mijn coureur heeft heel veel mensen uitgenodigd om naar mij te komen kijken. Geeft best wel een kik!!!!! Twee ronden heb ik gevochten om mijn eerste plaats te behouden, maar tot mijn spijt kwam goudhaantje me toch voorbij. We hadden wel al een gat geslagen op de rest van het veld. Zo, dat gaat goed.

Nu zijn we halverwege de race en er verschijnen wat druppel op mijn voorruit. Nee, ik wil niet ijsdansen. Ik glijd alle kanten op.
Erwin heeft moeite om mij op de baan te houden. Ik moet tot mijn grote verdriet uiteindelijk nog drie auto’s voor laten gaan. Ik rijd nu als 5de langs de zwart/wit geblokte vlag heen. Ondanks de 5de plaats is Erwin best tevreden over mij.

Alle fans, zoals mensen die noemen, waren zeer enthousiast. Ook mensen van buiten af komen naar mij kijken en vinden dat ik het goed gedaan heb. Als beloning krijg ik weer schoongemaakt rubber, maar mijn monteurs vinden dat ze niet meer geschikt zijn voor mij om nog een race mee te rijden.

Nu word ik drie weken in de watten gelegd, zodat ik op zaterdag 29 september fris op circuit Assen kan verschijnen.
Ik wil iedereen bedanken die mij dit weekend hebben geholpen en aangemoedigd.

Tot in Assen.

Groetjes Alpine A310 groep 5

Mijn maatje, die zwart/geel/rode Alpine leent zijn rubber aan mij uit, zodat ik veilig aan de 2de race kan beginnen.

Het is 15.45 uur en ik wordt gestart om aan de 2de race te gaan beginnen. Er hangt een donker wolkendek boven het circuit. Toch niet weer ijsdansen, ben ik echt niet geschikt voor. Twee opwarm rondes. Het startlicht gaat op groen en ik ben wederom goed weg. Ik rij van plek vijf naar plek drie voor de eerste bocht. De tweede bocht, HELP wat gebeurt er nu! Ik ga alle kanten op, behalve de goeie. Ik maak een draai om mijn lengte as en zag allemaal spookrijders. Best heel erg spannen, Erwin zijn hartslag werd ook wat hoger. Het is gelukkig allemaal goed afgelopen. Nu weet ik wel waarom ze mijn geleende Avon-rubber lippenstift banden noemen. Ik moest vanaf plek 8 verder rijden. Ik glijd over de hele baan heen, maar ik kan nog wel een goede strijdt leveren met een BMW M3. Die BMW rijd wel heel erg hard op de rechte stukken. Ik kan hem niet bijhouden, maar mijn remmen en bochten werk is beter en kan hem daardoor toch bijbenen.

Plotseling na de Tarzan-bocht begin ik me toch te glijden. Ik ga zijwaarts op een Alfa af, die met hartproblemen en lekkage langs de kant staat.

Ik berijd me al voor op een harde innige omhelzing, maar vlak hiervoor krijgt mijn rubber grip en word ik ruw door het zand geslingerd om vervolgens met hoge bloeddruk en hartslag mijn weg te vervolgen. Er rijdt na een halve ronde een auto met zwaailichten voorop, waardoor ik even van de schrik kan bekomen en ik weer kan aansluiten bij de rest van mijn voorste speelmaatjes.

Voordat ik weer vol aan het werk mag wordt ik opgehouden door de BMW M3, die ik al eerder in de race tegen gekomen ben. Om toch de aansluiting te houden met de voorgangers besluit ik iets met mijn Ford-maatje te gaan doen wat niet mag. Inhalen voordat ik de start/ finish lijn gepasseerd ben. Hier kreeg ik 10 seconden straftijd voor. Na de zwart/wit geblokte vlag eindigde ik met Erwin als 7de, wat na het uitdelen van mijn straf de 10de plaats werd.

Nu mag ik even uitrusten. Dit gebeurt in het park-fermé. Na mijn rustpauze van een half uurtje, wordt ik opgehaald en wordt ik gelijk op de trailer gereden. Mijn verblijf in het weekend is al weer afgebroken met hulp van heel veel mensen. Vele handen maken ligt werk. Nog bedankt daarvoor.