Assen 28 & 29 Oktober 2013

Zoet Racing beleefd een onvergetelijk weekend

Eindelijk is het dan zover, Zoet Racing reed de eerste wedstrijd bij de Supercar Challenge dit weekend.
Het waren een aantal stressvolle weken om de Lotus Exige op tijd af te krijgen voor de Finale races te Assen.
Maar even een stukje terug in de tijd, na een seizoen bij het YTCC met de Alpine geracet te hebben in 2008 kwamen we in contact met de toen hetende Dutch Supercar Challenge. Omdat ons team steeds verder groeide qua sponsoring, catering en exposure leek deze klasse voor ons de volgende stap. Nadat Robert en Ik een weekend bij de DSC mee gedraaid te hebben bij Van Der Kooi Sportcars zijn wij direct verkocht.
Gezien dat de Alpine te oud is en niet met de tijden mee kan komen was de link met Lotus gauw gemaakt. Ook de Lotus blijkt het DNA te bezitten van Alpine, (licht, polyester een relatieve kleine motor en uiteraard wendbaar) zodat bij de zoon van Van Der Kooi, Jan een chassis en de polyesterdelen gekocht werden.
De andere delen zoals de motor en versnellingsbak werden bij Willem de vader van Jan gekocht omdat deze nog een nieuwe motor over had, gezien dat er een omgebouwd wordt tot een elektrische Lotus. De versnellingsbak bleef bij onze Franse vriend Schultz over omdat hij in zijn Lotus een sequentiële versnellingsbak had gezet. De sponsors werden aangetrokken door een professionele sponsor map en een presentatie bij Zoet Racing te houden. Helaas lukt het niet om het benodigde bedrag bij elkaar te krijgen om een heel seizoen bij de DSC te rijden. Er wordt naar een oplossing voor de overige sponsors gezocht om toch aan de exposure te voldoen. De overeenkomst werd gevonden in een andere rijder die zijn eigen auto heeft en gebruik wilde maken van onze accommodatie, helaas bleek dit voor ons en de rijder niet te functioneren.

Gauw een telefoontje naar het thuis front om te kijken of opa nog wat delen kan zagen en polyester te brengen, opa is op zijn zachtst gezegd niet happy. Gelukkig is het Van Der Kooi team ook aanwezig met de nodige reserve delen, zei hebben al vaker met dit bijltje gehakt. Het positieve is dat na de wedstrijd Bosman kampioen geworden is, maar ik een wedstrijd niet heb uitgereden. De schade bestaat uit: stuurhuis, wiel, stuurstift, stuurkogel, boven draagarm, onder draagarm, bodemplaat en een kapotte neus. We beginnen de schade te vervangen en het blijkt dat ik de bodemplaat heb overgetrokken van een mal van Van Der Kooi die zei dit weekend gewoon mee hebben, opa word gebeld dat hem een ritje bespaard blijft en we kunnen verder met repareren. Doordat we met zijn alle als team goed functioneren hebben we de auto om tien uur weer rijdbaar, de auto wordt door Wim de monteur van Lotus opnieuw uitgelijnd en kan ik de neus weer enigszins aan elkaar plakken. Mirjam heeft de nodige km. moeten fietsen op de nieuwe Zoet Racing fiets om resterende polyesterdelen bij elkaar te vinden op het circuit. De neus wordt tijdelijk voorzien van een aluminium strip om het polyester op zijn plek te houden, en wordt voorzien van een stikker om de schade te verbloemen.

Voor de zondag heeft Zoet Racing een druk programma, HD video die foto’s gaan maken en een You tube film, ongeveer 45 genodigden waar een aantal van mee gaan rijden in de meegenomen Renault Alpine Europacup over het TT circuit van Assen en uiteraard de tweede wedstrijd van het weekend. Al s’morgens vroeg moeten we nog een slick vervangen die ook kapot is gegaan tijdens de vorige wedstrijd en maak ik zelf even een proefrondje op de paddock of de Lotus geen mankementen vertoond. De mannen van HD video zijn ook al gearriveerd net als de opa’s en oma’s en uiteraard de familie deze zijn ook altijd van de partij (ook financieel). In de avond hebben met ons team de dag, en tactieken voor de zondag doorgesproken zodat alles voor de gasten en de wedstrijd op rolletjes loopt. Allereerst is er Koffie met iets lekkers erbij waarbij ik zelf een praatje hou wat er staat te gebeuren voor de gasten. Ondertussen maakt het team de Alpine klaar en neemt Mirjam de gasten mee naar de pit box van Van Der Kooi waar vanuit de taxiritten kunnen beginnen.

Uiteindelijk kunnen we 13 mensen verblijden met een ritje over het circuit van Assen. Zelfs de ander teams juichen als de Alpine door de pits rijd, dit is een specifiek mooi geluid wat je uit duizenden andere auto’s kan herkennen. Na de taxiritten wordt er voor de inwendige mens gezorgd, en ik zelf kan dan de unieke ervaringen met de gasten delen.
Uiteindelijk is het dan zover ik ga me omkleden en klaarmaken voor de wedstrijd, ook bij Gijs is de spanning af te lezen.
Op de Pregrid worden de zenuwen alleen nog maar erger omdat ik niet nog eens een wedstrijd wil uitvallen en zeker niet voor al onze gasten. De auto laat ik lekker op temperatuur komen en concentreer me op de komende wedstrijd. Precies op tijd kunnen we de baan op om temperatuur in de banden en remmen te krijgen. Aangekomen op de grid staan Robert en Gijs klaar voor de laatste inspectie aan de auto, het is indrukwekkend om tussen alle andere racewagens te staan en met alle gasten die naar je zitten kijken op de tribune.
De monteurs worden verzocht om de grid te verlaten zodat de pacecar kan vertrekken, maar bij het vertrek blijft er een BMW stil staan de straks vanuit de pits kan starten. Met goed opgewarmde banden kom ik aan op de Ramshoek waar ik dicht aansluit op Bosman in de Lotus de start van mij is zo goed dat de eerste meters ik voor Bosman lig maar door dat de rechte lijn snelheid veel groter is dan die van onze Lotus.
Na de ervaring van gisteren probeer ik nog iets verder naar voren te kijken of er geen problemen Voor mij opdoemen. Gelukkig kom ik de eerste ronde goed door, maar door mijn voorzichtigheid heb ik een paar plekken verloren. Al gauw valt een van mijn concurrente uit met een kapotte versnellingsbak. Na de tweede ronde krijg ik de twee Renault Clio’s in het vizier die ik in de opvolgende ronden weet in te halen. Ook na een aantal ronden moet een BMW mij voorbij laten gaan waardoor ik al op een podium positie rij.
Uiteindelijk kan ik de aansluiting maken met de snelste Clio van het veld. Maar als ik plannen heb om hem wil inhalen verdwijnt hij de pits in voor een pitstop. Tussen de 25 ste en 35 ste min moet je binnen zijn geweest voor de verplichte pitstop, voordat ik naar binnen ga probeer ik een aantal snelle ronden neer te zetten om hopelijk voor de Clio te komen. Omdat ik een gast rijder ben krijg ik een extra 15 sec. Straftijd je moet dan echt het licht uit je ogen rijden om dat weer goeds te maken. De pitstop verloopt goed en strak getimed door Gijs kom ik weer dicht achter de Clio terecht. Het wordt een felle strijd die af en toe door de snellere deelnemers gehinderd word.
Eigenlijk na de pitstop kan ik al voelen dat de banden hun grip verliezen. Langs de pitmuur staan zelfs het Team van Lotus mijn te coachen via pitborden om mij voorbij de Renault Clio te krijgen. Ronden na ronden lever ik een felle strijd met de Febo Clio, ook hij wordt vanaf de pitmuur goed gecoacht want hij rijd zijn persoonlijkste beste tijd. Naar een paar snellere deelnemers voorbij gelaten te hebben wordt het gat groter, daar kun je wel eens pech me hebben. Ook voor de Febo Clio komt het de volgende ronde slecht uit met snellere deelnemers zodat ik weer aansluit achter hem. Vijf ronden voor het eind heb ik Vooruit de Strubbe bocht een veel betere exit en kan hem dan ook voorbij gaan voor de Veenslang bocht.

De laatste twee ronden komt de Clio er niet meer bij en kan ik iets rustiger gaan rijden om niet van de baan af te schieten gezien dat de achterbanden compleet op zijn (achteraf tot op het canvas) Als de finishvlag valt hangen de fans en ons Team en dat van Van Der Kooi in de hekken van enthousiasme EEN DIK VERDIENDE 2e PLAAST ACHTER DE ANDERE LOTUS. Het gevoel en de emotie zijn voor mij in de uitloop ronde niet te beschrijven, in een keer komt alle emotie er uit vijf jaar werken aan dit resultaat de, de eerste keer met de nieuwe Lotus bij een nieuwe Klasse met een nieuw gevormde Team. Het team roept wel van alles maar van emotie krijg ik er geen woord uit. Aan gekomen bij park ferme barst het feest los Op naar het podium.

Beneden staat iedereen te wachten bij het podium voor de prijs uitreiking. Het moment is dan daar ik mag het podium op wat een feest de champagne wordt achter in mijn nek leeg gegoten en geeft mijn fles aan Robert dat hij daar het feestje daar door kan vieren.

Terug bij de tent worden de stampotten berijd door de familie, Robert en zijn vrouw Tineke, die achteraf ook super blij is dat zei ook weer van de partij is. Na het eten gaan de gasten langzaam naar huis en beginnen we af te breken en kijken wij terug op een super geslaagd weekend bij de Supercar Challenge
Ik zelf wil iedereen bedanken die mij al die jaren heeft gesteund om dit te kunnen realiseren en in het bijzonder Mirjam die veel uurtjes alleen gezeten heeft, mijn vader die altijd voor mij klaar stond en Robert waar ik veel steun aan heb om dit te realiseren.
Helaas doordat de Seat veel hoger is dan de Lotus zie ik niet wat er voor hem afspeelt en kan ik niet meer uitwijken voor de andere Lotus met als gevolg een flinke klap aan de voorkant. Ik kan nog net de grasrand bereiken maar voel al snel dat ik de wedstrijd niet meer kan uitrijden. Al strompelend langs de baan weet ik onze tent te bereiken. Ook de rest van het team komt na de tent om de schade op te nemen. Troosteloos sta ik te kijken na de neus van de Lotus zoveel werk in een klap weg, maar van opgeven is geen sprake.
Na een Zoet Racing in 2009 officieel als bedrijf (www.zoetracing.nl) opgestart te hebben word het rijden bij de DSC op de lange baan geschoven. In 2010 Heb ik bij Pennucciracing geholpen als monteur aan een Seat Leon supercopa bij de DSC, hier heb ik Gijs Loghtenberg leren kennen. Hij hielp ook mee om de Seat als eerste over de streep te helpen. In 2010, 2011 en 2012 heb ik met de familie div. keren wedstrijden bij de DSC bezocht waardoor het toch bleef kriebelen om zelf bij de DSC te rijden, ondanks dat ik wel een overwogen heb om de Lotus te verkopen. In 2012/2013 werd de DSC omgedoopt tot Supercar Challenge omdat er steeds meer buitenlandse teams zich inschreven bij de DSC werd besloten om het woord Dutch weg te laten. Zelf ben ik in 2012 serieus gaan bouwen aan de Lotus om toch te gaan rijden bij de Supercar Challenge. Na ongeveer 700 uur en de nodige tegenslag lukt het niet om mee te rijden bij de Gamma Days, waar ik zelf eigenlijk mijn zinnen op had gezet. Na de nodige ondersteuning van Van Der Kooi Sportcars Lochem lukt het maar net om de Lotus aan de start te krijgen van de finaleraces op Assen.

Na een plezierig gesprek met het Spirit racing team (welke met Renault Clio’s rijd) bestaat de mogelijkheid via Spirit racing om de eerst race gesponsord te krijgen door de SC, dit laat ik me geen twee keer zeggen. Een aantal weken voor de finale races reis ik met Mitchell mijn zoon af naar Spa om de laatste Details door te spreken met de technische controle, om goed in Assen voor de dag te komen. Ook is vriend Schultz er om vier regen banden te brengen die ik in bruikleen krijg. Uiteraard hebben we ook de wedstrijd bekeken en gezien hoe de Lotus van Aard Bosman tweemaal met het eremetaal weg reed.

De week voor het weekend van de finale races breekt aan, er moeten nog allerlei kleine zaken gebeuren aan de Lotus. Het voordeel is dat ik de zaterdag er voor wel eindelijk heb gereden in onze eigen Lotus naar de lijnbank, bij mijn eigen vaste banden leverancier (Hazeleger bandenservice)

Het was geen lange rit (1400 meter) maar net voldoende om te kijken of alles aan de auto functioneerde. Dinsdag is de Lotus bestikkend met folie tegen de steenslag en uiteraard met de namen van onze sponsoren, aangezien het weer te laat werd hebben we besloten om de volgende ochtend het af te maken hiervoor mijn dank aan Reclame Sukses.
Al vroeg in de ochtend werden de laatste boodschappen voor het raceweekend gedaan door Robert en Mirjam. De traditie bij Zoet Racing is dat we het seizoen afsluiten met stampotten (boerenkool, zuurkool en hutspot) deze zijn door de oma’s gemaakt en zondag vers meegenomen. Donderdag hebben we een relatief korte rit voor de boeg naar Assen (de keer daarvoor zijn we naar het Franse Lemans geweest) bij aankomst stond Gijs (hoofdmonteur) al te wachten en kunnen we beginnen met het opbouwen van onze accommodatie. Ik was blij dat de opa’s mee waren om een extra auto mee te nemen en te helpen bij het opbouwen van de tent, dit was zonder hun niet gelukt omdat er een sterke wind stond en het dan onmogelijk is om deze op te bouwen. Nadat alles gereed gemaakt is kunnen we eindelijk naar bed.
Voor de vrijdag staan er drie vrije trainingen op het programma, wij kiezen voor de eerste en de laatste omdat als er problemen ontstaan wij de hele dag de tijd hebben om deze op te lossen. Voor het eerst de baan op met een nieuwe auto is spannend maar met een auto de baan op die 1400 meter gereden heeft geeft wel een mega stress gevoel. De baan is koud en vochtig we kiezen er voor om op slicks te rijden de eerste rondjes zijn voorzichtig, maar rondje voor rondje als de auto op temperatuur gekomen is voer ik het tempo op. Al snel kom ik er achter dat dit niet de juiste keuze is omdat ik een aantal keren spin, gelukkig weet ik de Lotus uit de muur te houden. Ik heb gemengde gevoelens over de eerste vrije training, aan de ene kant hebben we geen mankementen kunnen ontdekken maar uit de wegligging kan ik niet veel opmaken of de auto onder/ of overstuur heeft.
Zo word besloten om de laatste vrije training ook te rijden. De baan is mooi opgedroogd en de temperatuur is gestegen met een lekker najaarszonnetje. Als de auto en de banden enigszins zijn opgewarmd besluit ik het er op te wagen, ik zeg gas op de plank al snel blijkt dat ik een vertrouwde band met de Lotus opbouw en de ronden tijden schieten om laag. De doelstelling voor het weekend is heel houden en uitrijden, en eventueel kijken of ik aansluiting kan krijgen met de concurrentie. Wanneer het blijkt dat ik de Clio’s van Spirit racing kan volgen ben ik aangenaam verrast. Tijdens de training maken we een pitstop om het nieuw gevormde team op elkaar in te laten spelen en de in- en de uitrij tijden te klokken(je moet namelijk een bep. Tijd doen over de pitstop incl. door de pits rijden).
Als blijkt dat wederom de Lotus Absolut geen problemen vertoond en ook nog eens een keer sneller gereden te hebben als de Clio’s (1:57)zijn we als team super blij, en geeft dit veel zelfvertrouwen voor de kwalificatie voor morgen. Nadat Gijs met Robert de auto volledig hebben na gelopen en schoon gemaakt kunnen we zeer tevreden terug kijken op deze dag. Tegen de Avond komt Luco Hornsveld ook het circuit op om het weekend bij de Supercar Challenge bij te wonen. Luco is de man die ik geholpen heb met de Seat Leon supercopa, hij geeft mij de nodige tips voor de eerste kwalificatie en wedstrijd.
Op de zaterdag kunnen we uitslapen, de kwalificatie is tegen de middag en we hoeven niets meer aan de Lotus te doen. Ondertussen is ons laatste team lid Ben Luiting gearriveerd, hij is zo uit het vliegtuig gerold om deze wedstrijd niet te missen. Het blijkt bij de kwalificatie dat bij de Lotus de banden redelijk snel grip hebben en kunnen al snel een goede rondetijd neer zetten (1:57) maar dan een na de 4de ronde een code rood er is in de veenslang een Seat Leon verschrikkelijk hard af gegaan en in de vangrail tot stilstand gekomen. De rijder kan niet zelfstandig uit de auto komen en de kwalificatie word stil gelegd.
Het is zo hard gegaan dat de motor en bak compleet uit de auto zijn gerukt. Later blijkt in het ziekenhuis dat de rijder drie gebroken ruggenwervels heeft. Je kunt toch zien ondanks alle veiligheidsmaatregelen het gevaarlijk blijft. (wij wensen de rijder beterschap) Uiteindelijk blijft er nog tien min. over van de kwalificatie, wij besluiten als team om de een poging te wagen om gelijk een aantal snelle ronden te gaan rijden. Dit blijkt te Lukken met super tijden (1:55) dit blijkt goed te zijn voor twee maal een tweede plaats achter de andere Lotus van Bosman. Je twee beste tijden worden gebruikt, een voor race 1 en een voor race 2.
Op de zaterdagmiddag zal de eerste wedstrijd worden verreden en de spanning stijgt met de min. Diep in ons achterhoofd denken we aan het zelfde het zal toch niet gaan gebeuren dat Zoet Racing een podium gaat halen. Op de Pregrid worden de laatste details door genomen, en kunnen we na enkele korte ronden ons opstellen bij de start. Dit is voor mij een bijzonder moment eindelijk die lang verwachte wedstrijd bij de Supercar Challenge tussen al die andere veel grotere teams. De opwarm ronde begint en ik probeer de remmen en banden zo warm mogelijk te krijgen. We naderen start/finish en de pacecar verdwijnt ik kan goed aansluiten achter een Seat van de Supersport klasse, het licht gaat uit en de wedstrijd is begonnen. Ik rijd aan de rechterkant en besluit bij het naderen van de eerste bocht de buitenkant te nemen om zo niet in het gedrang te raken en de auto te beschermen tegen de veel zwaarder wegende andere auto’s. Al bij de eerste bocht vliegt Bas Schouten in de BMW er af de banden zijn nog veel te koud en hij neemt te veel risico en verspeeld hiermee zijn kampioenschap. Bij het ingaan van de tweede serie bochten kan ik mooi aansluiten achter een Seat, maar aangekomen bij de Strubbe staat de tweede kampioenskandidaat (Luc de Cock Lotus) dwars op de baan en rolt langzaam achteruit de Seat voor mij kan hem nog maar net ontwijken.
Wij zien u graag als sponsor terug volgend jaar bij de Supercar Challenge.